A Perdre la Raison
دلیل از دست دادن
Πέρα από τη Λογική
Our Children
Loving Without Reason
http://www.youtube.com/watch?v=Gpwe0APaXLY

فیلم فرانسوی "دلیل از دست دادن" یا "بچه های ما" به زبان انگلیسی، به موضوع فردی میپردازد که درشرایطی بسیار حاد و غیر قابل رویت از طرف دیگران به نقطه ای از استیصال میرسد و شاهد از بین رفتن قدرت درونی اش می شود تا به حد افسردگی برسد و این افسردگی چنان در وجودش رخنه میکند که قادر به کنترل آن نیست. دراین رابطه وجود حوادث مشابه مختلف نظیرهم و اطرافیانی که با اعمالشان به این اتفاقات دامن میزنند وبه نوبۀ خود شخصییت اصلی داستان را درحصول به رویدادهای غیر مترقبه ای که کسی انتظارش را ندارد هم نقش پر رنگ و موثری دارند.

میرل (امیل د کون) معلم مدرسه ای که عاشق منیر(طاهر رحیم) میشود وبا توجه مخالفت پدر خواندۀ منیر دکتر آندره پینگه ( نیلز ارستروپ) در اوج عشق با هم ازدواج میکنند اما یکسری حوادث بین خانوادگی آنان را به مسیری سوق میدهد که هرگز کسی انتظارش را ندارد!!!

در ابتدای فیلم حضورمستمر پدر خواندۀ منیر جای شک و شبه زیادی را برای تماشچیان بوجود نمیاورد هر چند در ادامه آنطورنیست که نشان میداد اما همواره قدرت نفوذ خود را در جایی که میبایست اعمال میکرد تا به هدف خود برسد حتی اگر این هدف فروپاشی زندگی دیگران بهر قیمتی باشد. نوع زندگی آنان طوری است که انگار هر سه نفر بچه ها رو بزرگ میکنند و در هر کاری سه نفری تصمیم میگیرند و وقتی حضور مخفی یا به اصطلاح "پشت صحنه ای" اما پر رنگ پدر خوانده  کم کم بروز میکند تبدیل به شخصییتی میشود که کسی یارای ابراز وجود در مقابلش را ندارد و تصمیمیاتش را با تجربه اش برآنان تحمیل میکند.  

صحنه اول فیلم بسیار تکان دهنده بنظر میرسد و ما را در انتظار فیلمی با موضوعی بسیار دردناک در صندلی مان میخکوب میکند... اما فیلم با ضرب آهنگی بسیار روان و معمولی شروع میشود وکارگردان ما را در جریان عادی و روبه رشد خانواده ای کوچک  قرار میدهد که هیچگونه نشانه یا شک وشبه ای از واقعیت درد آوری که در قیافۀ "میرل" در نمای اول فیلم برای ما ترسیم کرده بود دیده نمیشود - مبنی بر اینکه چه چیزی باید منتظرش باشیم- و در ادامه فیلم را مرحله به مرحله وارد معضل های بزرگ خانوادگی میکند. معضل هایی که به واقع دردناک اند. 

زنان در بعضی موارد بر اثر فشارهای بیش از حد زایمان متعدد یا حتی بعد از فقط یک زایمان دارای افسردگی در روحیات، رفتارو علائم روحی روانی جسمی قرار میگیرند که اگر بدرستی از جانب اطرافیان بلاخص از طرف شوهرانشان تحت حمایت قرار نگیرند تا انرژی های از دست رفته را جایگزین کنند، چه بسا دارای اختلالات دورنی میشوند.

ما در فیلم داستان زنی را دنبال میکنیم که دراوج جوانیست، کسی که شادی و نشاط از تمام حرکات و چهره اش موج میزند، از زمره زنانی بشاش و دوست داشتنی که هر مردی راضی به زندگی با اوست. زنی محروم از خانوادۀ شخصی اش اما با عشق به خانوادۀ کنونی اش که حتی به موضوع خارجی بودن شوهر خود نیزاذعانی ندارد وگویا به حضورپدر خواندۀ اوهم  در زیریک سقف جزیک مورد درابتدا، اعتنایی نمیکند... و این در حالیست که تولد 4 فرزندش که بطور تدریجی هر سال یکی بوده اند، تر و خشک کردن آنان، شوهر نسبتاً بی تفاوت به مسائل اولیه زندگی و پدر خوانده ای که سایه قدرتش همواره چه بر سر شوهر و چه در مورد مسائل اولیه زندگی مشاهده میشود... زن را به ورطۀ طاقت فرسایی از خستگی و فشار سوق میدهد که ما آثاری از شادکامی اول فیلم را در او نمیبینیم و حتی سر کلاس های مدرسه اش هم این موضوع بدنبال اوست و او را آرام آرام وارد مراحل افسردگی میکند...افسردگی که هر زنی در شرایط نظیر او را به موجودی که فکر انسان هم قادر به تفکرش نخواهد بود تبدیل میکند.

"امیل دیکون- میرل " در نقشش بی نظیر است و حالتهای روحی روانی یک زن افسرده را چنان زیبا ارائه میدهد که هرگز جای شکی برای کسی باقی نمیگذارد که در ادامه چه اتفاقی خواهد افتاد.

فیلم بصورت ماهرانه ای، موضوعات زیادی را تحت شعاع قرار میدهد اما هرگز وارد حیطۀ افراطی آن نمیشود بعنوان مثال: اشاراتی در مورد مهاجرت دارد بدون اینکه موضوع را به مسئلۀ نزاد پرستی  نزدیک کند، همینطورکنتراست روابط ناقص و پر شور خانوادگی را محک میزند  که بعنوان مثال در خانواده "میرل" این نقص مشهود است اما در خانواده "منیر" بشدت این همبستگی پر رنگ است و بطور جسته و گریخته به موضوع نقش بزرگان خانواده در روند و نفوذ زندگی فرزندان چه درخانوادۀ اروپایی و چه در خانواده ای از کشورهای مسلمان مثل مراکش تاکید دارد.

بنظر من فیلم " دلیل از دست دادن" اززمره آثاربسیار تاثیر گذاریست که اخیراً دیده ام...فیلمی که باید چشم و گوش خیلی از خانواده ها بلاخص زنان را باز کند... و چه فیلمی بهتر این برای روز زن که به سلامت روحی روانی زنان میپردازد!!!