بسیاری از مردم وطن خود را ترک کرده به کشورهای بیگانه برای اشتغال، زندگی بهتر، امنیت و حفاظت، و یا آموزش و پرورش میروند. مردم از خاطر مشکلات خانه خود فرار و مهاجرت میکنند اما همیشه مشکلات جدیدی است که به مقابله آنها با زمانی که آنها را به یک کشور جدید میرسند هست. چی مهاجرت قانونی یا غیرقانونی باشد، این مهاجرین و پناهندگان اغلب مشکل در ادغام و تبدیل شدن به بخشی از جامعه در کشور مقصد میشوند.
بر اساس مطالعات اخیر، مشکلات عمومي که مهاجران و پناهندگان جدیدی میداشته باشند:
1. گفتگوكردن زیرا که آنها ناقص مهارت های لسان می باشند.
2. دشواری در پیدا کردن یک شغل و مسکن مناسب.
3. داشتن اعتبار نامه های خارجی / مدارک تحصیلی را به رسمیت تصديق كردن. و
4. ساختمان یک شبکه اجتماعی به دلیل تفاوت های فرهنگی.
بسیاری از مردم مهاجرت به دلایل مشکلات اقتصادی میکنند، به این باور که برای انها در یک کشور خارجی کار وجود دارد. اما پیدا کردن یک شغل در یک کشور بیگانه آسان نیست. از نتایج مطالعات که در استرالیا صورت گرفته دریافتن که بسیاری از پناهندگان در کارها به مبالغ پایین موظف می شوند. به دلیل تبعیض و موانع مشارکت: مانند نداشتن تجربه کاری محلی و مدارک تحصیلی ایکه از کشورهای فقیرتر در دولت های خارجی به رسمیت شناخته نمی شود. این مطالعه گفت که مشکلات هایی که انها مواجه شدند آنقدر بد بود، که بسیاری آن را "بسیار دشوار برای رفتن با زندگی همه روزه" میدانستند.
همچنین، در حالی که برخی از مهاجران به خوش شانسی یک شغل به دست می آورند که درآمد بیشتری نسبت به درآمد کشور خودشان می داشته باشند، انان مجبور به مصرف بیشتری برای زندگی کردن دارند. در سال 2006، نیمی از پناهندگان در استرالیا کمتر از 250 دالر در هر هفته به دست آورد اند. این شاید پول بسیار معلوم شود اما هزینه زندگی در استرالیا خیلی بالا است. در سال 2010 سیدنی به عنوان بیست چهارمین گران ترین کشورها در جهان درجه بندی شده بود. قیمت نان در استرالیا 2.50 دالر هست که 2746 تومان یا 120 افغانی میشود. بره کیلو 16 دالر هست که 17579 تومان یا 760 افغانی میشود. به این حال ملاحظه نکردن هزینه های دیگر مهم زندگی. اداره آمار استرالیا، در سال 2010 متوجه شد که هزینه های مسکن به طور متوسط 223 دالر در هر هفته هست که 245010 تومان یا 10592 افغانی میشود.
بریتانیا یکی دیگر از مقصد های محبوب برای پناهندگان و مهاجران است، در هر سال جاذب هزاران نفر از مردم است. وزارت پناهندگان کشور بریتانیا در مورد تجارب ادغام انان در اجتماع، با پناهجویان مصاحبه کرد.
یکی از جمله پناهندگان گفت: "من فکر می کنم اولین مشكل، مشكل زبان هست. من تا به حال از کسی که زبان انگلیسی و زبان مرا می داند کمک نشده ام. حتی در مغازه ها -- زمانی که پول خرده را در مغازه ها نمی دهند. برای ما توضیح آن دشوار میباشد ".
پناهندگان نیز در باره طرز برخورد غیر دوستانه و نژاد پرستانه در جامعه نگران هستند.
"شما احساس می کنید که مقيم شدید اما آنان می گویند که شما خارجی ها .... دوباره به خانه های تان بروید، آنها سلام نمی گویند نه گرم،نه دوستانه ".
"[آنان] مرا با یک توپ زدند ... مرا به نام های ناشایسته صدا زدند، شما می دانید و شما در مورد بچه های ده ساله که رو به کاهش هستند صحبت می کنید. مرا به نام های ناشایسته صدا زدند، به من گفتند که ' به کشور خود بازگرد!' لعن و صحبت خنده دار کردند و ... شما نمی دانید چه باید بکنید."
برای دوری از مشکلات و حفظ امن، پناهندگان گاهی خود را از جامعه بریتانیا جدا میکنند.
"من تا کنون هیچ گونه تلاش نکردم تا با همسایه ها صحبت کنم و یا هیچ چیزی در این مورد انجام بدهم به دلیل این که من مشکلات را نمی خواهم ... جایی که قبل از اینجا من زندگی می کردم، یاد گرفتم که به خودم باشم چرا که این طور دور از مشکلات می باشم".
دامنه وسيع درعوامل در پشتیبانی و تضعیف پروسه ادغام هست. این خدمات عبارتند از عوامل اجتماعی از جمله ویژگی های پناهندگان (توانایی صحبت به زبان خارجی) و ویژگی های جامعه (به عنوان سطحی از نژادپرستی و تبعیض نسبت به بیگانگان). عوامل اقتصادی مانند اشتغال وعاید نیز در توانایی یک پناهنده به یکپارچه سازی تاثیر می گذارد. مردم فکر می کنند که زندگی در کشورهای خارجی باید بهتر و راحت تر از زندگی در خانه های شان است، اما زندگی در هر نقطه ای از جهان آسان نیست.
از همۀ دوستانی که این مطلب مندرج شده را میخوانند خواهش می کنم که آن را به اشتراک گذاشته تا شاید انسانی دیگراز لحظۀ اعدام نجات یابد، معضلی که متاسفانه در کشور ما در حال شکل گیری به حالتی برای دستمایۀ لذت دولت مردان تبدیل شده و تاثیرات انسانی، منفی و روحی آن به مردم ایران می رسد.
